Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tucholi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tucholi I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Joanna Jankowska
Protokolant:	sekr. sądowy Sylwia Glazer

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 r. w Tucholi na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko Z. R.

o zapłatę

1)  oddala powództwo,

2)  przyznaje ze Skarbu Państwa na rzecz adw. K. K. z Kancelarii Adwokackiej w T. kwotę 1.476,00 zł (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć 00/100 złotych) tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanemu Z. R. z urzędu,

3)  zasądza od powoda (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.476,00 zł (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć 00/100 złotych) tytułem kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) S.A. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego Z. R. kwoty 5.852, 13 zł oraz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż pozwany w dniu 17 marca 2008 r. zawarł z (...) Bank S.A. w L. umowę o kredyt gotówkowy. Pozwany nie spłacił kredytu w terminie. W dniu 3 listopada 2014 r. został sporządzony wyciąg z ksiąg bankowych powoda obejmujący kwotę dochodzoną pozwem, na którą składa się niespłacony kapitał w wysokości 5.009, 28 zł oraz odsetki umowne w wysokości 842, 85 zł naliczone od należności głównej według oprocentowania wynikającego z umowy, co do której pozwany nie opóźnił się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego przypadające za okres od 18 marca 2008 r. do 6 lipca 2010 r. W dniu 31 lipca 2009 r. (...) Bank (...) S.A. jako bank przejmujący połączył się z (...) Bank S.A. jako bankiem przejmowanym i przejął wszystkie prawa i obowiązki podmiotu przejmowanego. Następnie w dniu 29 kwietnia 2011 r. (...) Bank (...) S.A. zmienił nazwę na (...) Bank (...) S.A. Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 16 stycznia 2015 r. Sąd uwzględnił żądanie pozwu w całości i orzekł o kosztach procesu (k. 24) W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty (k. 26-31) pozwany wniósł o oddalenie powództwa wskazując na zawarcie umowy ubezpieczenia wskazanego kredytu i tym samym konieczność kierowania przez powoda roszczeń do ubezpieczyciela, czyli Towarzystwa (...) S.A. w S.. Na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2016 r. pełnomocnik pozwanego zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia objętego pozwem.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Pozwany Z. R. w dniu 17 marca 2008 r. zawarł z (...) Bank S.A. w L. umowę o kredyt gotówkowy na kwotę 5.910, 00 zł. Kredyt miał być spłacany w 60 miesięcznych ratach począwszy od dnia 16 kwietnia 2008 r., do 16-go dnia każdego miesiąca w kwotach określonych w harmonogramie spłat stanowiącym załącznik umowy. Pozwany spłacał kredyt do lipca 2010 r. włącznie. W dniu 3 listopada 2014 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg bankowych obejmujący kwoty określone w pozwie.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 13, umowa o kredyt gotówkowy – k. 14-19

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o załączone do pozwu dokumenty prywatne, których treść i prawidłowość sporządzenia nie zostały zakwestionowane przez pozwanego. W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował zawarcia umowy kredytowej ani wysokości należności określonej pozwem a wynikającej z tej czynności bankowej. Dla obrony przed żądaniami powoda pozwany zgłosił jednak zarzut przedawnienia roszczenia. Z uwagi na fakt, iż powództwo obejmuje roszczenie związane z działalnością gospodarczą powoda ewentualny termin jego przedawnienia ustalić trzeba w oparciu o art. 118 k.c. Przepis ten stanowi, że dla roszczeń związanych z działalnością gospodarczą termin przedawnienia wynosi trzy lata od daty wymagalności roszczenia. Tym samym dla oceny zasadności zgłoszonego zarzutu przedawnienia konieczne jest ustalenie, kiedy roszczenie stało się wymagalne. Stosownie bowiem do treści art. 120 § 1 k.c., bieg przedawnienia rozpoczyna się od tego dnia, przy czym jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynności w najwcześniej możliwym terminie. Wymagalność roszczenia utożsamiana jest z reguły z chwilą, z upływem której wierzyciel może domagać się od dłużnika spełnienia świadczenia. Biorąc pod uwagę treść pozwu przyjąć należy, iż powód domaga się od pozwanego zapłaty całego niespłaconego kredytu. Świadczy o tym sformułowanie, iż należność wskazana w pozwie obejmuje niespłacony kapitał w wysokości 5009, 00 zł oraz odsetki umowne wyliczone ze okres od 18 marca 2008 r. do 6 lipca 2010 r. według oprocentowania wynikającego z umowy, co do której pozwany nie opóźnił się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Wynika z tego, iż po 6 lipcu 2010 r. pozwany zaniechał spłaty kredytu. Zgodnie z umową o kredyt gotówkowy, bank jako kredytodawca miał prawo jej wypowiedzenia w całości lub w części, gdy kredytobiorca popadł w opóźnienie z zapłatą dwóch pełnych rat kredytu i pomimo wezwania do zapłaty nie uregulował zaległości w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania (§ 11 ust. 1). Po upływie okresu wypowiedzenia umowy cała kwota kredytu wraz ze wszystkimi odsetkami i kosztami stawała się wymagalna bez dodatkowych wezwań (§ 11 ust.4). Na dzień zawierania umowy przez pozwanego termin wypowiedzenia wynosił 30 dni (§ 11 ust. 5 zd. 2). W aktach sprawy brak dowodu, iż umowa o kredyt została pozwanemu wypowiedziana i to zgodnie z powyższymi zasadami. Zapisy wyciągu z ksiąg bankowych wskazują jedynie, że do dnia 6 lipca 2010 r. pozwany nie opóźniał się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Tym samym możliwość skierowania do pozwanego wezwania do zapłaty dawał bankowi dopiero brak zapłaty przez pozwanego kolejnych dwóch rat kredytu, czyli przypadających w dniu 16 sierpnia i 16 września 2010 r. Z uwagi na brak informacji o dacie, w jakiej upłynął termin wypowiedzenia umowy Sąd przyjął datę 17 września 2010 r. jako początek biegu terminu przedawnienia roszczeń powoda wobec pozwanego. Po upływie trzech lat, czyli z dniem 17 września 2013 r. roszczenie dochodzone pozwem uległo przedawnieniu, albowiem powództwo w niniejszej sprawie wytoczono dopiero w dniu 20 listopada 2014 r. Wobec powyższego Sąd w oparciu o art. 118 k.c. w zw. z art. 69 i art. 75 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe oddalił powództwo (pkt. 1 wyroku). O kosztach sądowych, w tym kosztach pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu (pkt. 2 i 3 wyroku) Sąd orzekł na podstawie 113 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz art. 98 § 3 k.p.c. oraz § 2 ust. 2 i 3 i § 6 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 września 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, zgodnie z którym do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, czyli 1 stycznia 2016 r. stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.